Kerst 2012…. Je kent dat wel. Veel gezelligheid, donker weer, veel binnen zitten. Ik pakte dan ook mijn momentje 2e Kerstdag. Even er tussenuit! Hengeltje mee en de polder in. Frisse neus halen!
Net een half uurtje aan het vissen. Komen er wandelaars aan. In de verte dacht ik al één te herkennen. Een oude vismaat van me, maar die woont in Utrecht en had voor zover ik wist geen vriendin. Maar het was hem toch….. Zeker drie jaar niet gesproken en niet mee gevist. Beetje uitelkaar gegroeid zeg maar. Direct plannen gemaakt om het komende jaar weer eens een dagje achter de groenjassen aan te gaan.
De tijd verstreek… Kerst 2013… Druk bezig met de kerstkaarten dacht ik aan het moment van vorig jaar. Aan de waterkant enthousiaste plannen gemaakt, nu alweer een jaar verder en geen één keer samen gevist. Via zijn zusje door middel van Facebook achter zijn adres gekomen. Kerstkaart geschreven en voorgesteld nu echt eens weer samen te gaan vissen! Nieuwjaarskaart terug gekregen met veel dank en de afspraak gemaakt om samen een datum te prikken!
Maanden verstreken. Een mail kwam binnen in september. De datum werd geprikt. Samen vissen in het noorden. Hij had het over een polderspecial. De polders van Echten, dat wordt hem. Hij moest toch richting het noorden.
